Technologia 3D Touch, wprowadzona przez Apple jako innowacyjna funkcja w niektórych swoich urządzeniach, zapoczątkowała rewolucję w interakcji użytkownika z ekranem dotykowym. To zaawansowane rozwiązanie umożliwiało rozpoznawanie siły nacisku na ekranie, co otwierało drzwi do całkiem nowych sposobów korzystania z smartfonów. Jednak pomimo swojego potencjału, 3D Touch spotkało się z różnymi losami i ostatecznie zostało wycofane z niektórych produktów Apple. W tym artykule zgłębimy tajniki technologii 3D Touch, dowiemy się, jak ją włączyć, zastanowimy się nad urządzeniami, które ją posiadały, i zrozumiemy, dlaczego Apple postanowiło zrezygnować z tej innowacyjnej funkcji.
Co to jest 3D Touch i jak działa?
3D Touch to zaawansowana technologia interakcji użytkownika z ekranem dotykowym, wprowadzona przez firmę Apple. Polega na zdolności ekranu do rozpoznawania siły nacisku wywieranego przez użytkownika na powierzchnię ekranu.
Działa to na zasadzie czujników ciśnienia umieszczonych pod ekranem, które rejestrują, jak mocno użytkownik naciska ekran.
Dzięki tej technologii urządzenia Apple mogą rozróżniać różne poziomy nacisku, co otwiera nowe możliwości interakcji. Przykładowo, lekkie naciśnięcie może posłużyć do podglądu zawartości, natomiast mocniejszy nacisk może uruchamiać dodatkowe opcje lub akcje.
3D Touch znalazło zastosowanie w różnych aspektach obsługi urządzeń Apple, w tym w nawigacji, szybkim dostępie do funkcji, podglądzie zawartości i wielu innych. Dzięki tej technologii użytkownicy mieli możliwość bardziej zaawansowanej i intuicyjnej interakcji z swoimi urządzeniami.
Kiedy stosowało się 3D Touch?
Użytkownicy korzystali z funkcji 3D Touch w różnych aspektach obsługi swoich urządzeń Apple.
- Skróty ekranowe: Użytkownicy mogli wykorzystywać 3D Touch do aktywowania skrótów ekranowych. Przykładowo, mocniejsze naciśnięcie ikony aplikacji mogło otwierać menu kontekstowe z dostępnymi skrótami do konkretnych funkcji tej aplikacji.
- Podgląd zawartości: W wielu miejscach systemu operacyjnego iOS użytkownicy mogli używać 3D Touch, aby podglądać zawartość bez konieczności otwierania pełnej aplikacji. Na przykład, mogli lekko nacisnąć na wiadomość e-mail, link lub zdjęcie, aby zobaczyć ich podgląd, a następnie zdecydować, czy chcą je otworzyć w pełnym widoku.
- Szybkie akcje: W menu aplikacji i na ekranie głównym użytkownicy mogli aktywować szybkie akcje, takie jak kompozycja wiadomości, rozpoczęcie połączenia telefonicznego, zaktualizowanie aplikacji itp., poprzez mocniejsze naciśnięcie odpowiednich ikon.
- Kursor myszy: Na klawiaturze ekranowej użytkownicy mogli przekształcić ekran w rodzaj trackpada, przesuwając kursor tekstu w dokładne miejsce poprzez naciskanie i przesuwanie mocniejsze naciśniętego palca.
- Rysowanie linii: W niektórych aplikacjach użytkownicy mogli wykorzystywać 3D Touch do rysowania linii o zmiennej grubości, w zależności od siły nacisku na ekranie.
Te przykłady pokazują, że 3D Touch umożliwiało bardziej zaawansowaną interakcję z urządzeniem poprzez rozpoznawanie różnych poziomów nacisku na ekranie.
Jakie telefony mają 3D Touch?
Technologia 3D Touch była dostępna w wybranych modelach iPhone’a firmy Apple. Poniżej lista telefonów, które posiadały funkcję 3D Touch:
- iPhone 6S
- iPhone 6S Plus
- iPhone 7
- iPhone 7 Plus
- iPhone 8
- iPhone 8 Plus
- iPhone X
- iPhone XS
- iPhone XS Max
- iPhone XR
Warto zaznaczyć, że wraz z wprowadzeniem nowszych modeli iPhone’a, Apple zdecydowało się wycofać technologię 3D Touch na rzecz innych rozwiązań, takich jak Haptic Touch. Dlatego późniejsze modele iPhone’a, począwszy od iPhone’a 11, nie były już wyposażone w 3D Touch.
Jak włączyć 3D Touch?
Aby włączyć lub skonfigurować funkcję 3D Touch na swoim urządzeniu iPhone, postępuj zgodnie z poniższymi krokami:
- Otwórz Ustawienia: Na ekranie głównym urządzenia iPhone, znajdź ikonę „Ustawienia” (ikonka zębatki) i naciśnij ją, aby otworzyć menu ustawień.
- Przewiń w dół: W menu Ustawienia przewiń w dół, aż znajdziesz sekcję o nazwie „Ogólne” -> „Dostępność”. Naciśnij na nią.
- Wejdź w „Dotyk” lub „Twarz ID i hasło”: W zależności od wersji systemu iOS, może to być jedna z tych opcji. Wybierz odpowiednią.
- Znajdź „3D Touch”
- Włącz 3D Touch: Przesuń suwak, aby włączyć funkcję 3D Touch. Jeśli masz model iPhone’a, który obsługuje Haptic Touch, możesz wybrać odpowiednią opcję.
- Dostosuj wrażliwość (opcjonalnie): Jeśli chcesz dostosować wrażliwość 3D Touch, możesz to zrobić, korzystając z dostępnych opcji. W niektórych przypadkach można dostosować poziom nacisku potrzebnego do aktywacji 3D Touch.
- Zapisz ustawienia: Po dostosowaniu ustawień, naciśnij przycisk „Gotowe” lub „Zapisz”, aby zapisać zmiany.
Teraz funkcja 3D Touch lub Haptic Touch jest włączona na Twoim urządzeniu iPhone, i możesz zacząć korzystać z jej zaawansowanych możliwości interakcji z ekranem.
Dlaczego Apple zrezygnowało z 3D Touch?
Implementacja technologii 3D Touch była kosztowna, ponieważ wymagała specjalnych czujników ciśnienia pod ekranem. Zastosowanie Haptic Touch, które bazuje na dłuższym naciśnięciu ekranu i wibracjach haptic feedback, mogło obniżyć koszty produkcji.
Chociaż 3D Touch oferowało zaawansowane możliwości interakcji, nie wszystkim użytkownikom było łatwo wykorzystywać tę funkcję. Wprowadzenie Haptic Touch (lub dłuższego przytrzymania) jako alternatywy do 3D Touch miało na celu ułatwienie obsługi urządzeń Apple dla wszystkich użytkowników, niezależnie od poziomu zaawansowania.
Apple dążyło do uproszczenia interfejsu użytkownika, eliminując zbędne lub mało używane funkcje. Rezygnacja z 3D Touch pozwoliła na konsolidację interakcji dotykowych i była spójna z podejściem do usunięcia przycisku fizycznego w modelach iPhone’a.
Czym się różni Haptic Touch od 3D?
Haptic Touch i 3D Touch to dwie różne technologie interakcji z ekranem dotykowym w urządzeniach Apple. Oto główne różnice między nimi:
- Technologia dotyku:
- 3D Touch: W 3D Touch wykorzystywane były czujniki nacisku umieszczone pod ekranem, co pozwalało na rozpoznawanie różnicy w siłach nacisku. Można było wykonać lekkie naciśnięcie, naciśnięcie o średnim ciśnieniu oraz mocne naciśnięcie, co dawało trzy poziomy interakcji.
- Haptic Touch: Haptic Touch nie wykorzystuje czujników nacisku. Zamiast tego opiera się na dłuższym naciśnięciu ekranu w celu aktywacji dodatkowych funkcji. Wibracje (haptic feedback) towarzyszące tym interakcjom pomagają wskazać, że funkcja została aktywowana.
- Dostępność modeli iPhone:
- 3D Touch: 3D Touch była dostępna w niektórych starszych modelach iPhone’a, takich jak iPhone 6S, 7, 8 oraz X.
- Haptic Touch: Haptic Touch zastąpiło 3D Touch w nowszych modelach iPhone’a, począwszy od iPhone’a XR i późniejszych.
- Szybkość interakcji:
- 3D Touch: Działało natychmiastowo w odpowiedzi na siłę nacisku, co pozwalało na szybką interakcję z ikonami i treściami.
- Haptic Touch: Wymaga nieco dłuższego przytrzymania ekranu, zanim zostanie aktywowane, co może prowadzić do nieco wolniejszych interakcji.
- Zakres zastosowań:
- 3D Touch: 3D Touch oferowało szerszy zakres zastosowań, takich jak skróty ekranowe, podgląd zawartości, szybkie akcje itp.
- Haptic Touch: Haptic Touch jest bardziej ograniczone w swoich zastosowaniach i często ogranicza się do aktywacji menu kontekstowych.
Podsumowując, Haptic Touch jest bardziej dostępną alternatywą dla 3D Touch, która opiera się na dłuższym naciśnięciu ekranu i wibracjach, zamiast na rozpoznawaniu siły nacisku. Działa ona na nowszych modelach iPhone’a i jest bardziej intuicyjna dla użytkowników, którzy nie mieli do czynienia z technologią 3D Touch.
Jestem programistą aplikacji mobilnych i fanem nowych technologii. Na moim blogu będę przybliżał wam świat nowinek technologicznych i testował różne sprzęty. Mam nadzieję, że spodoba Wam się mój blog i będziecie go śledzić 🙂