CDMA – Co to za technologia i Dlaczego znika?

W świecie telekomunikacji pojawiło się wiele technologii, które odmieniły naszą komunikację i sposób korzystania z telefonów komórkowych. Jedną z mniej znanych, ale niezwykle interesujących technologii jest CDMA, czyli Code Division Multiple Access. To skomplikowana technologia, która odegrała kluczową rolę w rozwoju sieci komórkowych, zwłaszcza w ich wczesnych latach. W tym artykule przyjrzymy się bliżej CDMA, omawiając jej genezę, działanie oraz powody, dla których traci na znaczeniu w dzisiejszym świecie telekomunikacji.

Co to jest CDMA?

CDMA (Code Division Multiple Access) to technologia sieci komórkowych wykorzystywana do przesyłania sygnałów głosowych i danych w systemach telekomunikacyjnych.

Technologia ta działa na zasadzie multipleksowania, co oznacza, że wiele sygnałów jest transmitowanych jednocześnie na tym samym kanale częstotliwości.

Jest to jeden z trzech głównych standardów dostępu w sieciach komórkowych, obok GSM (Global System for Mobile Communications) i TDMA (Time Division Multiple Access).

Jak działa CDMA?

Działanie technologii CDMA opiera się na przypisywaniu unikalnych kodów dostępu każdemu użytkownikowi w sieci.

W odróżnieniu od systemów TDMA i GSM, w których sygnały są rozdzielane w czasie (TDMA) lub częstotliwości (GSM), CDMA używa unikalnych kodów (sekwencji) dla każdego użytkownika do identyfikacji i separacji jego sygnału od pozostałych w sieci.

Główne cechy działania CDMA:

1. Multipleksowanie kodowe: W CDMA sygnały różnych użytkowników są kodowane różnymi sekwencjami cyfrowymi. Dzięki temu sygnały te mogą być transmitowane na tym samym kanale częstotliwości, a odbiornik używający odpowiedniego kodu jest w stanie odfiltrować i zidentyfikować tylko sygnał przypisany do niego.
2. Równoczesna transmisja: W CDMA wiele sygnałów może być transmitowanych równocześnie na tym samym kanale częstotliwości, co pozwala na obsługę większej liczby użytkowników w jednym obszarze.
3. Skomplikowane kodowanie: CDMA wykorzystuje skomplikowane kody, które pozwalają na oddzielanie sygnałów użytkowników od siebie. Odbiornik musi posiadać ten sam kod dostępu, aby zdekodować i zrozumieć sygnał.
4. Efektywne zarządzanie zasobami: Dzięki multipleksowaniu kodowemu CDMA pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów częstotliwości w sieci, co przekłada się na większą przepustowość i lepszą jakość usług.
5. Duża odporność na zakłócenia: CDMA jest odporne na zakłócenia i interferencje, ponieważ sygnały innych użytkowników są traktowane jako zakłócenia i odbierane jako tło. Dzięki temu, nawet w obecności zakłóceń, sygnał CDMA nadal może być odbierany i rozumiany.

Warto zaznaczyć, że CDMA jest stosunkowo skomplikowaną technologią, ale oferuje wiele zalet w zakresie efektywności wykorzystania zasobów i jakości usług.

Mimo to, technologia CDMA stopniowo ustępuje miejsca nowszym standardom, takim jak 4G LTE i 5G, które oferują jeszcze większą przepustowość i wydajność w sieciach komórkowych.

Czy telefony CDMA mają karty SIM?

Telefony CDMA nie korzystają z tradycyjnych kart SIM (Subscriber Identity Module), tak jak telefony GSM.

W sieciach GSM, karty SIM są używane do przechowywania danych identyfikacyjnych użytkownika oraz informacji o usługach telekomunikacyjnych. Jednak w przypadku technologii CDMA, dane identyfikacyjne oraz konfiguracja urządzenia przechowywane są na samym urządzeniu (telefonie), a nie na osobnej karcie SIM.

Zamiast karty SIM, technologia CDMA wykorzystuje tzw. „ESN” (Electronic Serial Number) oraz „MEID” (Mobile Equipment Identifier), które są unikalnymi numerami identyfikacyjnymi przypisywanymi do urządzenia CDMA.

Te numery są wykorzystywane do identyfikacji urządzenia w sieci CDMA i zapewnienia dostępu do usług telekomunikacyjnych.

Jednym z powodów braku kart SIM w technologii CDMA jest różnica w podejściu do identyfikacji użytkownika. W technologii GSM, karta SIM jest przenośna i można ją łatwo przenosić między różnymi urządzeniami, co pozwala na łatwą zmianę telefonu, zachowując te same dane użytkownika.

W technologii CDMA, dane identyfikacyjne są związane z konkretnym urządzeniem i nie można ich tak łatwo przenosić między różnymi telefonami.

Jaka jest różnica między CDMA a GSM?

Technologie CDMA i GSM są dwoma różnymi standardami używanymi w sieciach telekomunikacyjnych do przesyłania głosu i danych. Pomimo kilku podobieństw, dzieli je wiele różnic.

Sposób dostępu:

1. CDMA: Technologia CDMA opiera się na multipleksacji kodowej. Oznacza to, że różne rozmowy są kodowane różnymi kodami i przesyłane w tym samym czasie na tej samej częstotliwości. Każdy rozmówca otrzymuje inny kod, który pozwala na odróżnienie jego sygnału od innych na tej samej częstotliwości.
2. GSM: W przypadku GSM, technologia opiera się na multipleksacji częstotliwości (FDM – Frequency Division Multiplexing). Każdy kanał rozmowy ma przydzieloną inną częstotliwość w danej komórce, co oznacza, że rozmowy nie nachodzą na siebie w czasie, ale są oddzielone w dziedzinie częstotliwości.

Karta SIM:

1. CDMA: Telefony CDMA zazwyczaj nie korzystają z tradycyjnych kart SIM (Subscriber Identity Module). Działają na zasadzie przydzielania unikalnych numerów identyfikacyjnych urządzeniom (ESN lub MEID).
2. GSM: Technologia GSM korzysta z kart SIM, które przechowują dane identyfikacyjne użytkownika i umożliwiają łatwą zmianę urządzenia, zachowując te same dane użytkownika.

Stosowanie w sieciach:

1. CDMA: Technologia CDMA była szczególnie popularna w Stanach Zjednoczonych, choć obecnie jest mniej powszechna. Sieci CDMA są nadal używane w niektórych regionach świata.
2. GSM: GSM jest dominującym standardem na całym świecie i jest szeroko stosowany w większości krajów.

Jakość rozmów:

1. CDMA: CDMA oferuje zazwyczaj lepszą jakość rozmów w warunkach słabego sygnału i ma lepszą zdolność do redukcji zakłóceń.
2. GSM: GSM ma charakterystykę bardziej przerywanego sygnału w warunkach słabego zasięgu, co może prowadzić do gorszej jakości rozmów.

Przenośność:

1. CDMA: Telefony CDMA są zazwyczaj mniej przenośne, ponieważ numery identyfikacyjne są związane z urządzeniem. Przeniesienie numeru między różnymi urządzeniami w sieci CDMA jest zazwyczaj bardziej skomplikowane.
2. GSM: Dzięki kartom SIM, technologia GSM umożliwia łatwą przenośność numeru między różnymi telefonami.

Warto zaznaczyć, że obecnie technologia GSM została rozwinięta do standardów 4G LTE i 5G, co sprawia, że jest ona bardziej przyszłościowa i powszechna na całym świecie. W związku z tym większość nowoczesnych telefonów komórkowych obsługuje technologię GSM i korzysta z kart SIM.Początek formularza

Czy CDMA jest używane w Europie?

Technologia CDMA nie jest powszechnie używana w Europie. GSM (Global System for Mobile Communications) był dominującym standardem komunikacji komórkowej w Europie i jest nadal szeroko stosowany.

GSM był bardziej popularny na całym kontynencie, dlatego technologia CDMA nie uzyskała tam takiej akceptacji. W związku z tym większość sieci komórkowych w Europie jest oparta na standardzie GSM i jego następcach, takich jak 3G i 4G LTE.

Czy CDMA działa w Polsce?

W Polsce CDMA nie jest już szeroko stosowaną technologią w sieciach komórkowych. W przeszłości, zwłaszcza w latach 90. i na początku 2000 roku, CDMA było wykorzystywane w niektórych sieciach komórkowych, takich jak Centertel, które było operatorem marki Orange.

Jednak od tego czasu technologia komunikacji komórkowej w Polsce przeszła wiele zmian i unowocześnień.

Sieci CDMA, zwłaszcza te działające na pasmach 450 MHz, stały się przestarzałe i nie spełniają współczesnych standardów wydajności i jakości usług.

Dlaczego CDMA nie powiodło się?

GSM to otwarty standard opracowany przez Europejski Instytut Norm Telekomunikacyjnych (ETSI), który stał się powszechnie akceptowanym standardem na całym świecie.

W przypadku CDMA istniało wiele różnych wariantów i standardów CDMA, co skomplikowało wdrażanie jednolitej sieci CDMA na skalę globalną.

Oprócz GSM w Europie, pojawiły się również inne technologie komunikacji komórkowej, takie jak 3G i 4G LTE. Te technologie były bardziej zaawansowane niż CDMA, co sprawiło, że CDMA było trudno konkurować z nowszymi i szybszymi standardami.

CDMA był często związany z modelami licencyjnymi, które były bardziej złożone niż modele GSM. To mogło skomplikować wdrażanie i rozwijanie technologii CDMA.